Skip to main content

De 250 Robinia’s in het Museumpark zijn ziek als gevolg van de hoge waterstand en worden daarom momenteel tijdelijk verplant naar het bomendepot in Kralingen. Het is tragisch dat de gemeente het zover heeft laten komen. Sommigen geloven dat de bomen weggehaald worden omdat het collectiedepot van Boijmans daar moet komen. Maar dat is niet juist. Of het gebouw er komt is nog steeds niet helemaal zeker.
De Bomenridders hebben overleg gehad met boomtechnici van de gemeente. De bomen verplanten is de enige manier om er nog een aantal te redden van de verdrinkingsdood. In het boomtechnisch onderzoek staat dat er wordt afgeraden om de bomen te verplanten omdat de kwaliteit van de meeste bomen zeer slecht is. Het is dus te prijzen dat de gemeente nog inspanning doet en ook kosten maakt om er een aantal te redden.
Het is wel laakbaar dat het niet op orde zijn van de waterhuishouding al zo lang duurt. De gemeente heeft ons verzekerd dat hier naar gekeken gaat worden zodat niet het omliggende gebied ook schade van wateroverlast ondervindt.

Het verplaatsen van deze bomen wordt ten onrechte door veel mensen gekoppeld aan de bouwplannen van Boijmans van Beuningen. Dat depot, daar zijn wij tegen. Op 27 mei 2015 spraken we in bij de Commissie Buitenruimte. Onder de foto’s volgt de inspreektekst:

3xmuseumpark

Dames en heren,
In november 2014 stelden wij in onze zienswijze, op het ontwerp bestemmingsplan, etc., etc., dat de ontwikkeling van een collectiegebouw op deze locatie niet past binnen de bestemming groen, die deze locatie eerder kreeg.

Een bestemming die niet alleen de verwijzing naar de geschiedenis, ‘het land van Hoboken’, actief in beeld houdt maar vooral ook vastlegt wat we met elkaar in deze stad eerder overeen kwamen. Dat de in de gebiedsvisie ‘Hoboken 2030’ genoemde “aanjagers van de Rotterdamse economie”, de economische, medische, culturele, wetenschappelijke en onderwijs belangen in dit gebied inmiddels wel afdoende zijn geborgd. Het is nu de hoogste tijd om de groene zaak een evenredig belang toe te kennen.

In onze zienswijze memoreerden wij de keuze van de gemeenteraad, in 2010, om met de Bomenstructuurvisie een beleidskader voor langere tijd vast te leggen. Bij herhaling moeten wij vaststellen dat genoemde visie wordt ontkend en ontkracht in de sfeer van een N.E.N. norm waarbij NEN staat voor Nu Even Niet.

Ook wij zien onze stad als een dynamische structuur, waarin vele belangen een rol spelen en met elkaar een, afgewogen, leefbaar geheel dienen te vormen. In onze visie spelen bomen en groen daarin een cruciale rol.
Helaas hebben bomen geen stem en worden zij niet steeds gewaardeerd om de bijdrage die zij aan ons bestaan leveren. Wij geven bomen een stem en wij verheffen die nu.

Wij doen een dringend beroep op u om deze aantasting van het museumpark niet toe te staan. Niet toe te staan dat bomen verworden tot “tijdelijke aankleding”. Hoeveel jaar logeerden de platanen op de Binnenrotte? Wordt dit ook het lot van de bomen in het museumpark? Rotterdam Centrum kent nauwelijks open en groene verblijfsruimte. Ruimte die het broodnodige tegenwicht biedt aan beton, steen, staal, verkeer en economische of culturele belangen. Ruimte die essentieel is voor leefbaarheid, geborgenheid en rust. (Tot zover de inspreektekst).

De Bomenridders dienden 7 november een zienswijze in op het ontwerp Bestemmingsplan Collectiegebouw Museum Boijmans van Beuningen. Voor de locatie is het bestemmingsplan “Hoboken” het geldende juridisch- planologisch kader. Dit plan is op 15 juni 2006 door de Rotterdamse gemeenteraad vastgesteld en goedgekeurd door Gedeputeerde Staten van de provincie Zuid-Holland op 20 september 2006. Het plan is onherroepelijk sinds 17 november 2006. Ter plaatse van het plangebied is de bestemming ‘Groen’ van toepassing. Realisatie van het Collectiegebouw is niet mogelijk binnen de bestemming ‘Groen’. Naast dat de functie niet past in deze bestemming, is het oprichten van gebouwen niet mogelijk binnen Groen.

Korte geschiedenis van het Museumpark
Nadat eerst Granpré Molière en daarna Van der Vlugt nog ieder een plan voor het gebied hadden gemaakt, ontwierp W.G. Witteveen in 1926 zijn uitbreidingsplan voor het ‘Land van Hoboken’. In deze visie vormde het landgoed een groene schakel in de verbinding van stadsparken. Het Museumpark is een van de vier belangrijkste parken in Rotterdam en behoort samen met het Wijkpark van het Oude Westen en Het Park tot de parkenzone ten westen van de binnenstad. De drie parken worden aaneengeregen door de Westersingel. De parkenzone is essentieel voor de kwaliteit van wonen, werken en verblijven.

Het Museumpark werd in 1992 ontworpen door het bureau OMA als een “monumentale groene zone” waarvan het “voorportaal” na alle tegenslagen met de aanleg van de parkeergarage daaronder pas gereed kwam in 2011. Hiervoor moesten 28 kansrijke populieren onder ons protest het veld ruimen. De Stadsvisie Rotterdam 2030 is vastgesteld op 27 november 2007 door de gemeenteraad van Rotterdam. De stadsvisie is een ontwikkelingsstrategie voor de periode tot 2030 en heeft als missie te komen tot een sterke economie en een aantrekkelijke woonstad. In de stadsvisie komt het Museumkwartier niet voor.

De gebiedsvisie Hoboken is in 2009 vastgesteld en geeft een richtinggevende en kaderstellende beeldende beschrijving van de ontwikkeling van Hoboken tot 2030. In 2030 vormt dit deel van de Binnenstad één van de belangrijkste aanjagers van de Rotterdamse economie, met de medische, wetenschappelijke, onderwijs- en culturele topinstellingen als spil. Stedelijke groengebieden zijn aangelegd in samenhang met het omliggende (woon)gebied. Uitgangspunt. In deze gebieden is het handhaven of versterken van het contrast tussen het groene karakter van de stadsparken en het stedelijke gebied rondom.

Museumpark_James_Hupp

Bestemming Groen
Op 4 april 2010 werd de Bomenstructuurvisie (BSV) – document 09GR3352 – met algemene stemmen door de raad aangenomen en zou voor lange tijd gaan dienen als toetsingskader voor het groen- en bomenbeleid in de gemeente Rotterdam. Daarin staat o.a.:

“* De ene verbouwing van de stad is nog niet afgerond of de volgende dient zich al weer aan.

* Wil Rotterdam compleet worden dan moet het in de stad aangenaam wonen, werken én recreëren zijn. Een belangrijk middel om de stad te verrijken is het versterken van de kwaliteit van de openbare ruimte. Het groen én de bomen spelen daarin een essentiële rol.

* In de zomer, als de kronen in blad staan, geven bomen verkoeling. Rotterdam kent grote oppervlakten aan verharding die als het heet is de warmte vasthouden. Extreme hitte veroorzaakt gezondheidsproblemen.

* Vanwege de ligging nabij zee waait het in Rotterdam vaak en regelmatig ook hard. Op een aantal plaatsen in de stad versterkt de hoogbouw de luchtturbulentie nog eens. Zeker voor fietsers en wandelaars veraangenamen bomen als windbrekers het leefklimaat in de stad.

* Zowel bestaande als ook nieuwe boombeplantingen zullen leidend moeten zijn bij de planontwikkeling voor de hoofdwegen en de belangrijke plekken in de stad. Anders komen de bomen nooit tot volle wasdom.

* Naast het bieden van bescherming van bestaande bomen is het van belang om de uitgangspunten uit de Bomenstructuurvisie in de planontwikkeling in de stad consistent mee te nemen.

Concreet betekent dit dat bij het opstellen van masterplannen, stedenbouwkundige plannen en bouw- en inrichtingsplannen de uitgangspunten van de Bomenstructuurvisie automatisch worden meegenomen.” Een bomen-“span of life” is minstens 40 jaar.

Zienswijze
Gezien al het voorgaande houden de Bomenridders vast aan de bestemming “groen” van het vigerende bestemmingsplan en wijzen elke inbreuk daarop af als ongepast en ongewenst. De geestdrift waarmee B&W steeds weer nieuwe, zogenaamde iconische bouwwerken aan de stad wil toevoegen houdt absoluut geen rekening met een bestendig duurzame buitenruimte. De ontwikkeling daarvan kost tijd. De bouw van een depot op deze plek zorgt voor een langdurige nieuwe bouwput, die alle gebruikers wegjaagt. Bovendien heeft het geplande immense gebouw een kille uitstraling, weerkaatst het geluid en licht en zorgt het voor een grote slagschaduw. Voor de ecologie is het gebouw een vloek, een glazen paleis dat vogels misleidt en zich dood laat vliegen. De lichtweerkaatsing van alle wisselende zonnestraling zorgt voor verwarring in de natuurlijke ruimte. Met alle respect voor de enorme bijdrage van het maecenaat van Rotterdamse fondsen aan de stedelijke cultuur – zonder welke deze vrijwel non-existent zou zijn – is hun bijdrage aan dit gebouw op juist deze plaats ongewenst.

Wij staan niet bepaald alleen in deze visie. Omwonenden en andere parkliefhebbers hebben zich al verenigd om als Vrienden van het Park zich te verzetten tegen de aantasting van het park. Zij hebben een petitie opgesteld. Wij wensen hen veel succes!

Plattegrond-museumpark-1024