Deelgemeente Noord gaf ons 23 januari een rondleiding in het Vroesenpark naar aanleiding van onze vragen en klachten. Er zijn daar immers veel bomen gekapt zonder vergunning en ook hadden we sterke twijfels bij de noodzaak tot dergelijke rigoreuze kap. De portefeuillehouder Buitenruimte(!) was aanwezig (op de fiets) en tevens deskundige groenbeheerders. Bij aanvang was er enige spanning. De Bomenridders waren niet blij met de onverwachte kap. De Deelgemeente Noord was teleurgesteld over onze negatieve berichtgeving. Na de eerste vriendelijke doch scherpe woorden, hebben we de inhoud opgedeeld in twee stukken. Eerst een uitleg over wat er uitgevoerd is, het waarom van dit groot onderhoud en wat er de komende jaren naar verwachting ingepland wordt. Vervolgens gingen we het onderwerp bespreken of dit juridisch en procedureel goed verlopen is.
De rondleiding met toelichting op de werkzaamheden en de toekomstplannen voor het park
Dit was een buitengewoon inspirerend verhaal van de verantwoordelijke groenbeheerder. Hij wist als kenner van ‘de hoed en de rand’ en ook als Bomenridders hebben we veel kunnen leren en ook veel kunnen vragen. De groenbeheerder wist ons te overtuigen van de noodzaak tot dergelijk rigoureus groot onderhoud. Er was soms sprake van ziekte en soms sprake van verdrukking van jonge mooie bomen (eiken en beuken). Ook was er bij veel grote populieren en iepen gevaar van omvallen, omdat de stam rot was. Dat werd nog mooi gedemonstreerd door met een hamertje op de stam te kloppen. Ook de portefeuillehouder luisterde geïnteresseerd.
Wat we bemerkten was dat er een langetermijnbeleid/-visie achter de plannen zit, dus niet een ad hoc kap. De werkzaamheden betroffen ook veel achterstallig onderhoud. Toegelicht werd dat groot onderhoud hard nodig was om over 10 jaar een nog mooier park te hebben. Vooral die visie en begeisterung sprak ons zeer aan. De omwonenden en gebruikers moeten zich wel realiseren dat de komende jaren nog meer bomen gaan verdwijnen. Maar de tot-stam-gehalveerde-bomen zullen naar verwachting snel uitlopen en een groene uitstraling geven. Waar we aanvankelijk dachten in termen van bezwaarschriften, publiciteit en desnoods aangifte, zijn we bij de rondleiding overtuigd dat het geen onnodige kapdrift was.
De procedures, vergunningen, informatieverschaffing:
Het tweede deel van het gesprek werd op een warmere plaats gevoerd bij de plaatselijke horeca. Dit was uitsluitend met de portefeuillehouder (de eindverantwoordelijke en formeel opdrachtgever). Het was een open gesprek zoals je dat wel vaker met bestuurders zou willen voeren. Hij had zich goed voorbereid en vertelde dat de procedure geheel verlopen was conform de APV. Samengevat volgens de Deelgemeente: Het Vroesenpark kwalificeert grotendeels als bosplantsoen en voor het kappen van bosplantsoen zou volgens de APV geen vergunning vereist zijn.
Gelukkig was er ruimte voor gesprek en dus voor ons weerwoord. Allereerst werd de term ‘dunning’ gezamenlijk geanalyseerd. Dunning betekent dat jonge aanplant om de 5-10 jaar verminderd wordt, om zo de meest kansrijke jonge bomen de ruimte te geven om groot te groeien. Als bomen oud zijn, spreek je niet meer over dunning. Dus geldt ook niet de algemene vergunningsvrijstelling voor dunning. Als jonge bomen groeiruimte nodig hebben kan de kap van een oude boom nodig zijn, maar dat valt niet automatisch onder de dunningsdefinitie.
Natuurlijk bleef in de discussie overeind dat het Vroesenpark voor een groot deel bosplantsoen is. Daar waren we het snel over eens, maar het bleek lastig het eens te worden over de exacte definitie van de term bosplantsoen. Kan dat ook een solitaire boom met enkele struiken zijn? Is het een specifiek afgebakend/benoemd terrein of bestaat bosplantsoen uit opgeschoten hout? Zijn grote bomen die in dit bosplantsoen staan wel vergunningsplichtig? Met het stellen van open vragen kwam er wel meer duidelijkheid voor allen:
– Bosplantsoen is geen formeel juridisch afgebakend terrein dat toegewezen is door de Gemeenteraad. Het begrip ‘bebouwde kom’ heeft bijvoorbeeld wel formeel toegewezen grenzen. Buiten de bebouwde kom geldt de Boswet, binnen de bebouwde kom de APV.
– Er zijn geen minimale afmetingen in de APV voor de definitie van bosplantsoen. In de Boswet, dus buiten de bebouwde kom, zijn er wel minimale afmetingen van wat bos is en wat onder de meldingsplicht valt. Dat is in de Boswet 10 are (1000 m2). Het zou niet meer dan logisch zijn als er ook minimale maten zouden gelden in de APV (binnen de bebouwde kom). Anders zou elke boom met een struik opeens bosplantsoen kunnen zijn. Dat zou rechtsonzekerheid geven. Met het plaatsen van een struik zou de vergunningsplicht voor de kap van een boom dan omzeild kunnen worden.
– Het Vroesenpark is qua afmeting duidelijk bosplantsoen (net als het Kralingse Bos), maar een totale vrijstelling van elke kap in een dergelijk bosplantsoen is ook vreemd. Bij de APV worden individuele bomen beschermd, wat buiten de bebouwde kom (in de Boswet) niet het geval is. De Boswet is minder scherp dan de APV. Het zou dan ook in tegenspraak met de Boswet zijn als juist in grote stukken bos binnen de bebouwde kom geheel vergunningsvrij gekapt zou mogen worden!
Communicatie verbeteren
Over dit onderwerp hebben de Bomenridders met de portefeuillehouder afgesproken dat we met een gezamenlijke aanbeveling/advies naar de gemeenteraad zouden kunnen komen, om de procedure (en daarmee ook de communicatie) te verbeteren. De discussie was goed en het was echt leuk dat hij open staat voor een dergelijk traject. Ten slotte waren we het gezamenlijk roerend eens dat de informatievoorziening richting de omwonenden bij het Vroesenpark niet optimaal verlopen was en verbetering behoefde. Een vergunningsaanvraag heeft volgens de Bomenridders mede dat doel. Als de mooie inhoudelijke rondleiding en toelichting die we gekregen hebben, had plaatsgevonden voordat er gekapt werd, hadden we ook bij een vergunningsaanvraag geen bezwaar ingediend. Het project Vroesenpark is immers goed.
